piątek, 23 października 2009

A oto moje aktualne chłopaki podczas kąpieli w hotelowym pokoju - Kacper bez górnych jedynek, dwie dolne już stałe, a Kamilek loki jak lalka. Od kilku miesięcy wybieramy się z nim do fryzjera i jakoś wybrać nie możemy:)

Autor: Na przekór niemożliwemu o 15:01:00

11 komentarzy:

  1. Anonimowypiątek, października 23, 2009

    Cieszę się, że się znowu odzywacie. Chłopcy wyglądają ślicznie. Pozdrawiam, Karolina http://olcia.lovely.pl

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowyniedziela, października 25, 2009

    No kope lat rzeczywiscie! Ja tez tu zagladalam... od marca i nic! Ale czytajac Twoj blog dzisiaj widze ze powialo optymizmem od Ciebie Agnieszko, tak trzymac! :) I chlopcy wygladaja na bardzo szczesliwych! Ciesze sie ze Kacperek zadowolony jest ze szkoly!! Bede tu wracac - moze jeszcze cos napiszesz. Pozdrawiam serdecznie i zycze wiele sil, optymizmu i wiary - sasiadka z polnocy :P

    OdpowiedzUsuń
  3. Na przekór niemożliwemuniedziela, października 25, 2009

    Miło mi :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowypiątek, marca 26, 2010

    Dzisiaj znalazam Pani blog. Mam nadzieję, że u Państwa wszystko w porządku. Sama mam chorą córeczkę i szukam pomocy w Internecie. Pozdrawiam i czekam na nowe wpisy.

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowywtorek, października 19, 2010

    Witaj Agnieszko
    Gratuluję Ci wspaniałych chłopców i ogromnej siły kobiecej.Nie wiem jak inaczej skontaktować się z Tobą to piszę komentarz.Ty mi pomogłaś swoim blogiem w moich chorobach chcę więc również pomóc Tobie.Ja oczywiście nie mam autyzmu, ale pisałam już Ci kiedyś, że jestem ciągle chora na przeróżne choroby a badania wykazują, że jestem okazem zdrowia.Twój blog był inspiracją do poszukiwań diety, która ograniczyłaby moje dolegliwości.I właśnie bardzo mi pomogłaś.Poszukiwałam dalej, aby nie być niewolnikiem chorób.Przerabiając różne formy trafiłam na www.bioslone.pl i właśnie chciałabym Ci polecić tę stronę, abyś zapoznała się z nią i być może skorzystasz z rad w niej zawartych.Ja polecam Ci ją, bo przerabiam to już od grudnia 2009r i wreszcie nie chodzę do lekarzy i jest mi coraz lepiej.Nie będę pisała całej filozofii, bo to jest na stronie.Powiem tylko, że nie stosowałam jeszcze wszystkich zaleceń, które są na stronie, ale zaczęłam od tego najważniejszego.Jak przeczytasz to możesz mieć obawy, bo stosujesz swoją dietę, ale powiem Ci ,że nie przejmuj się tym.Ja w ogóle nie zastosowałam jeszcze do proponowanej diety, zaczęłam tylko od picia mikstury, bo nie chciałam gwałtownych reakcji.Niedawno też dopiero włączyłam koktajle, i tutaj myślę, że mogłam wcześniej, bo czuję się po nich jeszcze bardziej zdrowa.Zresztą wielu forumowiczów też wdrażało powoli.Agnieszko ja tylko proponuję Ci, abyś się z tym zapoznała, bo jest w tym mądrość życiowa, która jak do tej pory pomogła mi najbardziej i co ważne mało kosztowna w porównaniu do tego co do tej pory wydałam na lekarstwa i lekarzy.Pozdrawiam serdecznie i życzę ciekawej lektury.Jeśli będziesz miała jakieś pytania to polecam pana Zbigniewa/Zibi/, on pomagał mi swoim doświadczeniem, również ja mogę coś dodać od siebie, ale ja jestem jeszcze początkująca.Życzę wam wyzdrowienia, a jestem pełna nadziei, że to nastąpi.
    Mama Teresa
    /poprzednio pisałam jako anonimowa/

    OdpowiedzUsuń
  6. Na przekór niemożliwemuwtorek, października 19, 2010

    Dziekuję serdecznie:) Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia.

    OdpowiedzUsuń
  7. Biedronka-mama Danielkasobota, grudnia 11, 2010

    Witam.Ciekawa jestem co u was.Szkoda że niema dalszego ciągu bloga .Jak tam chłopcy?Pozdrawiam,mama Danielka autysty.

    OdpowiedzUsuń
  8. Różańska Aleksandrasobota, kwietnia 23, 2011

    Chłopcy są świetni ;D

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowyśroda, sierpnia 31, 2011

    Witam serdecznie i mam prośbę o na pisanie czy wizyty u Jana od Boga pomogły. Siostra męża chciałaby tam pojechać z synem. Mój email:sylwiabielawska@wp.pl

    OdpowiedzUsuń
  10. Anonimowyczwartek, grudnia 06, 2012

    dopiero dzis znalazlam tego bloga... bardzo mi sie podoba. jestem w szoku z takiej sily i wytrwalosci, jaka widac u Pani. prosze o kontynuowanie zaczetego "pamietnika"... daje on inspiracje i pokazuje, ze nawet niemozliwo kiedys moze stac sie mozliwym...

    OdpowiedzUsuń
  11. Na przekór niemożliwemuczwartek, grudnia 06, 2012

    dziękuję serdecznie. Jak miło, że jeszcze ktoś tu zagląda:)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)