Najczęściej popełniane blędy na diecie SCD

Zastanawiałam się ostatnio jakie moga być przyczyny tego, że u niektórych dieta nie działa tak jakbyśmy sobie tego życzyli.

Pierwsza sprawa jaka jest chyba oczywista dla wszystkich, to występowanie ukrytych cukrów w produktach, które spożywamy i uważamy za bezpieczne. Czy zdarza się Wam połknąć odrobinę pasty do zębów? (Używamy dla Kacperka takiej pasty (klik)). Lizać tył znaczka pocztowego? Nie przesadzam, takie rzeczy mają znaczenie. Nie mówiąc już o poważniejszych wpadkach, jak choćby ta zaliczona u nas ostatnio z żurawiną (parę postów niżej). Jeżeli nie jesteście w 100 % pewni składu pokarmu to niestety, ale nie włączajcie go do swojego menu.

No i tu, aż prosi się poruszyć temat serów dozwolonych na diecie. Hmm... jest to moja opinia, być może macie inną, ale według mnie Cheddar Cheddarowi nierówny, a z tego sądzę, że wynikają różnice. To samo tyczy sie Parmezanu, Colby, Goudy, Camembertu, Brie i innych dozwolonych na diecie.

Miałam ostatnio dwugodzinne "okienko" czekając na odbiór Kacperka ze szkoły i poświęciłam ten czas na przyjrzenie sie serom. Oryginalny, drogi  Cheddar ma w składzie tylko mleko i kultury bakterii (pisze to z pamięci), a ten pseudo Cheddar produkcji polskiej ma listę pięciu czy sześciu dodatków m. in. konserwant azotan potasu, barwnik annato oraz chlorek wapnia, które założę się, nie sa wskazane na diecie SCD. Tak samo wygląda sprawa z polskim Camembertem w cenie 3-5 złotych w przeciwieństwie do oryginalnego  francuskiego w cenie 9-10 złotych.

Dokładnie tak samo wygląda sytuacja z każdym innym serem dozwolonym na diecie.

Obecnie trzymam się sprawdzonych trzech serów: oryginalny duński Havarti, oryginalny Cheddar i francuski Camembert. Wszystkie dostępne w Extra Tesco, przynajmniej u nas w Bielsku Białej. Cena spora, ale to ser tylko dla Kacpra,  my jemy zwykłe polskie, z prostej przyczyny finansowej.

Wybierzcie się na duże stoisko z serami. Można wyjąć z lodówki cały duży blok sera i na takim zawsze jest skład produktu. Porównajcie polskie sery z autentycznymi ich odpowiednikami. Ciekawe co o tym myślicie?

Widzę, że pojawiły się też wątpliwości na temat tego "suchego sera białego" zalecanego przy SCD. Przyznam, że sama się zastanawiam i dotychczas nie znalazłam w sklepie takiego, który dostatecznie by mnie przekonał. Poza tym, nie wiedzieć czemu, producenci notorycznie nie zamieszczają składu na twarogach.  Nie mam więc do nich zaufania, tym bardziej że w głowie siedzi mi obraz sprzed wielu, wielu lat. Widziałam na wsi twaróg robiony w procesie odciekania mleka takiego prosto od krowy. Pamiętam że było to kwaśnawe, suche i takie jakby hmm... nie wiem jakiego słowa użyć... twardawe, mało elastyczne? 

Te w sklepach są inne. Bardziej zachęcaja do zjedzenia swoim kolorem, konsystencją, zapachem i miękkością. 

W każdym razie, z braku laku, na razie bazujemy na serku kozim powstałym przez odciekanie na gazie jogurtu SCD.

Myślę, że jedynym pewnym sposobem jest skontaktowanie się przez maila z działem konsumenta kilku rodzimych mleczarni i zapytanie wprost czy ser spełnia następujące wymagania: musi być biały, trzeba być pewnym, że po procesie zakończonej fermentacji nic nie zostało dodane, że był całkowicie oddzielony od zawierającej laktozę serwatki  i wzbogacony kulturami bakterii które, eliminują wszelkie pozostałości laktozy. Nie wiem... być może okaże się, że większość twarogów jest tak produkowana. Przyznam, że nie miałam czasu się tym zająć i sprawdzić. Może komuś się uda i  podzieli się wiedzą?

Jednym ze sposobów na stwierdzenie czy dany twaróg jest legalny na diecie jest sprawdzenie ilości węglowodanow w składzie. Poniżej wklejam zdjęcie przykładowego twarogu, dostępnego w Nowym Jorku w każdym sklepie, jest on legalny na SCD i jak widzicie na zdjęciu zawiera 0% carbohydrates (węglowodanów), a nawet ma napisane czerwonym drukiem, że spełnia wymogi diety SCD. Widzicie jak tam mają łatwiej?

Wczoraj też dostałam, dzięki uprzejmości Moniki (pozdrawiam:)), sporo nowych przepisów SCD i czytając je nasunęło mi się kilka spostrzeżeń.

W wielu z nich znalazłam w składzie ocet jabłkowy lub winny. Są one nielegalne na diecie!  No chyba, że zrobicie je sobie sami w domu. Wtedy, proszę bardzo:) Dopuszcza się wyłącznie "prostacki" ocet spirytusowy bądź też balsamiczny, ale autentyczny, gdzie cena za butelkę sięga $20 i wyżej, dwadzieścia  lat przechowywany przed sprzedażą i gdzie procesy balsamizacji nastapiły naturalnie na przestrzeni czasu, a nie były wywołane sztucznie, aby je przyspieszyć. Musi być poza tym bez żadnych dodatków jak moszcz czy konserwanty. U nas towar mało dostępny.

Kolejna rzecz: w jakimś przepisie na gołąbki SCD z soczewicą znalazłam zapis, że tą czerwoną wystarczy gotować kilkanaście minut, a moczyć trzeba tylko tą zieloną jako, że jest twarda. Niestety nie. Przypominam, że każda fasola, groch oraz soczewica wymaga całonocnego moczenia w wodzie i dokładnego wypłukania po moczeniu. Dopiero wtedy może być gotowana.

Idąc dalej  - sezam. Zabroniony na początku diety SCD. Może być wprowadzony po kilku miesiącach przez osoby zaawansowane na diecie, najlepiej w formie zmielonej, najłagodniejsze będzie masło z sezamu czyli tahini. Podobnie rzecz ma się z siemieniem lnianym. Zabronione w pierwszych miesiącach diety, a w późniejszych wysoce nie zalecane.

To są błędy, na które natknęłam się ostatnio, pewnie jest ich więcej i w miarę upływu czasu będę pisać o każdym jaki rzuci mi się w oczy.

Na koniec jeszcze prośba do Was wszystkich. Posuwajcie się powoli przez etapy. Mieliście problemy trawienne, zdiagnozowaną chorobę jelit bądź autyzm. Ból i dyskomfort utrudnia życie na tyle, że w desperacji podjęliście decyzję o rozpoczęciu,  tej z początku wydającej się bardzo trudną, diety (na szczęście tylko na początku). 

Nie jecie nic niedozwolonego, ból ustąpił, myślicie - wytrzymam tak rok, dwa i problem zniknie. Otóż nie zniknie. Problemu tymczasowo nie ma, ponieważ nie jecie niczego co Wam szkodzi. Jednak jelito się nie goi, ponieważ nie posuwacie się powoli etapami i nie dajecie mu czasu na zagojenie.

Każdy pokarm zbyt trudny do strawienia  dla chorego jelita, powoduje od nowa podrażnienie i stan zapalny w środku. Wyobraźcie sobie, że siedzi chłopczyk na dywanie i buduje zamek z klocków. Chce, aby był wielki i piękny. Co jakiś czas podbiega drugie dziecko i kopniakiem rozwala mu całą budowlę. Chłopczykowi zależy na zamku, więc rozpoczyna od nowa, ale gdy jest już na najlepszej drodze, tamto dziecko znów podbiega i obraca zamek w ruinę. Jeżeli w delikatne, odradzające się jelita wrzucicie coś co zaszkodzi, to tak jakbyście kopniakiem rozwalali zamek. Na odbudowę potrzeba czasu.

Etapy są pomyślane tak, aby realizować je dokładnie, produkt po produkcie. Robimy intro 2-5 dni. Potem robimy etap pierwszy  i dopiero jeżeli na etapie pierwszym wprowadziliśmy każdy pokarm to możemy  przesunąć się do dwójki. (Wyjątkiem są pokarmy, których i tak nie wprowadzimy, bo są u nas niedostępne lub takie, których tak bardzo nie lubimy, że nawet gdyby nie szkodziły to i tak ich nigdy jeść nie będziemy).

Jeżeli zaczniemy dwójkę, a coś nam szkodzi na etapie pierwszym to znaczy, że posuwamy się zbyt szybko i być może potrzeba więcej czasu by opanować problem. Wiem, że człowieka kusi, ale starajcie się zostać długo na poszczególnych etapach. To zapewni prawidłową odbudowę jelita. Etap trzeci  jest już stosunkowo ciężki dla chorych jelit i muszą one zostac wstępnie podleczone zanim go zaczniecie. Nie chcecie pogorszenia objawów, a tak się stanie, jeśli zbyt szybko go rozpoczniecie.

Jeżeli macie jakieś pytania to piszcie. Może jakieś sugestie? Komentarze mile widziane:)